We hebben de beelden allemaal gezien: Mathieu van der Poel, triomfantelijk na een bovenmenselijke inspanning, die neervalt in de armen van zijn partner, Roxanne Bertels. Zeven jaar lang is zij al zijn toevluchtsoord geweest. Maar hun verhaal begon niet met roem, maar met een eenvoudige, verraste vraag.
Het begon tijdens een zakelijke vlucht naar Finland. Roxanne kreeg een last-minute telefoontje van haar baas. “Er was een extra gast in het vliegtuig,” herinnert ze zich. “En deze persoon wilde zijn fiets meenemen.”
Haar eerste reactie was er een van pure logica. “Ik dacht: we gaan naar Finland, daar ligt overal sneeuw. Wat gaat die man daar fietsen?” zegt ze lachend.
Toen de gast arriveerde, merkte ze zijn gefocuste, toegewijde houding op. Maar het cruciale detail? “Ik had geen idee wie hij was,” geeft Roxanne grif toe.
Het werd geen wervelende romance. In plaats daarvan ontstond er een oprechte verbinding. “Mathieu en ik leerden elkaar na die reis rustig als vrienden kennen,” legt ze uit. “Pas een paar maanden later werden we een koppel.”
Uit dat bescheiden, humoristische begin – een fiets bestemd voor de sneeuw en een vrouw die de man zag, niet de kampioen – groeide de stille, standvastige partnerschap die de wielerwereld inmiddels zo goed kent.
Leave a Reply